Dua yaşamınız nasıl? Bu basit bir soru ama cevaplaması güç olabilir. Kulağa gelişi şöyledir: “Tanrı’ya olan irtibatın son günlerde nasıl?” Ama duygusal olarak şöyle gelebilir: “Yaşamının şu anki noktasında Tanrı’yla olan ilişkini bir özetleyiver.” Kutsal Kitap…

“Petrus O’na, ‘Bak, biz her şeyi bırakıp senin ardından geldik’ demeye başladı.” (Markos 10:28) Rabbimiz Petrus’un bu sözlerine şöyle yanıt veriyor – teslimiyet, “Benim ve Müjde’nin uğruna”dır (10:29). Mesele öğrencilerin ne kazançları olacağı meselesi değildi. Kişisel…

Gözlerimi aç, yasandaki harikaları göreyim. (Mezmurlar 119:18) Hepimiz “harikaları” görmeden okumanın nasıl bir şey olduğunu biliyoruz. En görkemli şeylere, onların görkeminin farkına varmadan baktığımız olmuştur. Sevildiğimizi hissetmeden tarifsiz sevgi görmüşüzdür. Ölçüsüz bilgelik görmüş ama hiçbir hayranlık…

“Bu göksel görüme uymazlık etmedim.” (Elçilerin İşleri 26:19) Tanrı’nın bize verdiği “göksel görümü” kaybedersek bunun sorumlusu yalnızca biziz, Tanrı değildir. Kendi ruhsal gelişimimizdeki eksikliğimizden dolayı görümü kaybederiz. Tanrı’yla ilgili inançlarımızı gündelik yaşamlarımıza uygulamazsak, Tanrı’nın bize vermiş…

Her birimiz Tanrı’dan lütuf armağanları almışızdır. “Her biriniz hangi ruhsal armağanı aldıysanız, bunu Tanrı’nın çok yönlü lütfunun iyi kâhyaları olarak birbirinize hizmet etmekte” kullanmamız gerekir (1. Petrus 4:10). Bu armağanlar bize imanda “gelişip sevinme[m]iz” için verilmektedir…

“Tanrı sözünü duyur…” (2.Timoteos 4:2) Tanrı’nın sadece birer aracı olmak için seçilmedik, O’nun oğulları ve kızları olmak için seçildik. Tanrı bizi yalnızca ruhsal birer aracı yapmaz, bizi ruhsal haberciler de yapar ve haber bizim bir parçamız…

Bir görevi nasıl başka birinin gücüyle yaparsınız? İradenizi nasıl bir şeyi yapmak için başka birinin iradesine bel bağlayacak bir biçimde harekete geçirirsiniz? Bizi bu soruyla karşı karşıya bırakan bazı Kutsal Kitap metinleri şunlardır: “Bedenin kötü işlerini…

Ne kadar derinden etkileyici bir soru! Bazen Rabbimiz’in en yalın cümleleri bizi en derinden sarsan cümleler olur. İsa’nın kim olduğunu bilmemize rağmen yine de bize şu soruyu yöneltiyor: “Siz de mi ayrılmak istiyorsunuz?” Böylece O’na karşı…

Diriliş Günü’ndeki pazar akşamında, tüm öğrenciler mezarın boş olmasının ve bazılarının diri Rab’bi gördüklerini iddia ediyor olmasının ne anlama geldiği üzerine düşünüp durarak bir yandan da saklanmaktayken, İsa aniden aralarında belirdi. Kim olduğu konusunda onlara güvence…

“Mesih’le birlikte çarmıha gerildim…” (Galatyalılar 2:20) Kişi İsa Mesih’le bir olmak için sadece günahlarından vazgeçmeye razı olmakla kalmamalı, ama aynı zamanda her şeye bakış açısını tümden değiştirmelidir. Tanrı’nın Ruhu’ndan yeniden doğmak demek, hiçbir şeye bağlanmadan yaşamaya…