Ve işte, yol kenarında oturan iki kör, İsa’nın geçtiğini işitince, “Ya Rab, bize merhamet eyle, sen, ey Davud oğlu!” diye bağırdılar. (Mat. 20:30 – Kitabı-ı Mukaddes Çevirisi) Kutsal Yazılar’ın edebi güzelliğini seviyorum. Matta’nın ilk cümlesindeki ironiyi düşünün: “Ve işte” Bu görmek, dikkate almak, dikkatlice bakmak için bir ünlemdir. İroni neresinde? İki kör adam bakmaktalar! Fiziksel…