“…büyük şeyler peşinde mi koşuyorsun?…” (Yeremya 45:5) Büyük bir insan olmaktansa büyük şeylerin peşinden mi koşuyorsunuz? Tanrı, sadece armağanlarını almakla kalmayıp aynı zamanda kendisiyle daha yakın bir ilişkiye sahip olmanızı istiyor – O’nu tanımanızı istiyor. İstediğimiz büyük şeyler bile anlıktır. Aradığınız, Tanrı’nın size verebileceklerinden çok Tanrı’nın kendisi ise, Tanrı’yla doğru bir ilişki kurmaktan daha kolay…

“…oğlunu al… sana göstereceğim bir dağda oğlunu yakmalık sunu olarak sun.” (Yaratılış 22:2) Kişinin karakteri Tanrı’nın isteğini nasıl yorumladığını gösterir (bkz. Mezmur 18:25-26). İbrahim, Tanrı’nın buyruğunu oğlunu öldürmesi olarak anlamıştı ve bu geleneksel inancı yalnızca bu ateşten gömleği giyerek aşabilirdi. Tanrı onun imanını başka türlü arıtamazdı. Kendi gerçek inancımıza göre Tanrı’nın söylediklerine itaat ediyorsak, Tanrı…

“…Zaman uygun olsun olmasın bu görevi sürdür…” (2.Timoteos 4:2) Pek çoğumuz yalnızca “zaman uygun olmadığında” “görevi sürdürmemiz” gerektiğini düşünüyor. Buradaki zaman belli bir vakte işaret etmez; bize işaret eder. Bu ayette, “…Tanrı sözünü duyur. Zaman uygun olsun olmasın, bu görevi sürdür…” diyor. Diğer bir deyişle nasıl hissedersek hissedelim “bu görevi” sürdürmeliyiz. Eğer yalnızca keyifli olduğumuzda…

“Bununla birlikte, ruhların size boyun eğmesine sevinmeyin…” (Luka 10:20) Hizmet edenler olarak bizim için en büyük tehlike ne dünyasallıktır ne de günah. Düştüğümüz tuzak aşırı derecede ruhsal başarı arzumuzdur; yani yaşadığımız çağ tarafından belirlenmiş şekiller, örnekler ve yaşadığımız çağa göre ölçülen başarı biçimidir. Tanrı’nın onayından başka bir şeyi asla aramayın ve her zaman “…aşağılanmaya katlanarak…

“Biz Tanrı’nın emektaşlarıyız…” (1.Korintliler 3:9) Tanrı için yaptığınız, ama Tanrı’ya yoğunlaşmanızı engelleyen işlere dikkat edin. Hıristiyan emektaşların pek çoğu işine tapınmaktadır. Halbuki hizmet edenleri ilgilendiren tek şey Tanrı’ya yoğunlaşmak olmalıdır. Bu da zihinsel, ahlaksal veya ruhsal kısıtlamalar bakımından hayatın sınırlarının Tanrı çocuğuna sağladığı özgürlükle serbest olduğu anlamına gelir; yani değişken olan değil, tapınan bir Tanrı…

“Ve biz hepimiz peçesiz yüzle Rab’bin yüceliğini görerek…” (2.Korintliler 3:18) Tanrı’nın kulu öylesine yalnız kalmalıdır ki yalnız olduğunun farkına varmamalıdır. Hıristiyan yaşamının ilk dönemlerini hayal kırıklıkları ziyaret eder – diğer bir deyişle önceden bir ışık gibi parlayan insanların ışığı artık sönmeye ve önceden bizimle birlikte emek veren kişiler artık aramızdan ayrılmaya başlamıştır. Buna o kadar…

“İsa, ‘Filipus’ dedi, ‘Bunca zamandır sizinle birlikteyim. Beni daha tanımadın mı?…’ ” (Yuhanna 14:9) Rabbimiz her seferinde bize hayretler içerisinde bakıyor – “içten olmayışımıza” şaşırıyor. Anlayışımızın kıt ve yavaş olmasını sağlayan kendi fikirlerimizdir, ama içten olursak hiçbir zaman anlayışı kıt olmayız; kavrayışımız her zaman açık olur. Filipus olağanüstü bir gizemin kendisine esinlenmesini bekliyordu, ama esinin…

“…Tanrı’nın bütün vaatleri Mesih’te ‘evet’tir. Bu nedenle… Mesih aracılığıyla Tanrı’ya ‘Amin’ deriz.” (2.Korintliler 1:20) İsa’nın Matta 25:14-30’da anlattığı talantlar benzetmesi kabiliyetlerimizi yanlış değerlendirebileceğimiz konusunda bir uyarıdır. Bu benzetmenin ne doğal armağanlarla ne de yeterliliklerimizle bir ilgisi vardır; ancak Pentikost Günü’nde verilen Kutsal Ruh armağanıyla ilgilidir. Ruhsal kabiliyetlerimizi asla eğitimimiz veya zekâmız temelinde ölçmemeliyiz; ruhsal konulardaki…

“…Yoav… Avşalom’u desteklemediği halde Adoniya’yı destekledi…” (1.Krallar 2:28) Komutan Yoav, hırslı ve muhteşem Avşalom’un ardından gitmeyip Davut’a tam bir sadakatle bağlı kalarak hayatının en büyük denenmesine dayanmıştı. Ancak hayatının son dönemlerinde zayıf ve korkak Adoniya’yı izledi. Burada dikkat etmemiz gereken denenme şudur: Bir kişinin düştüğü nokta aslında hepimizin düşebileceği bir noktadır (bkz. 1.Korintliler 10:11-13). Büyük…

“…Tanrı… seslendi. Musa, ‘Buyur!’ diye yanıtladı.” (Mısır’dan Çıkış 3:4) Tanrı konuşmaya başladığında pek çoğumuz sisin ortasında kalmış biri gibi oluruz – yanıt veremeyiz. Musa’nın Tanrı’ya yanıtı, nerede olduğunu ve hazır olduğunu göstermektedir. Hazır olmak demek Tanrı’yla doğru bir ilişkiye sahip olmak ve nerede olduğumuzu bilmek anlamına gelir. Genellikle Tanrı’ya nereye gitmek istediğimizi söylemekle meşgulüz, ama…