Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz. Çünkü benlik Ruh’a, Ruh da benliğe aykırı olanı arzular. Bunlar birbirine karşıttır; sonuç olarak, istediğinizi yapamıyorsunuz. … Benliğin işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. (Gal. 5:16–17, 19–21)
Bugünkü metin, her imanlının içinde şiddetle devam eden iç savaşı tanımlıyor. Benlik, yani imanlılarda kalmaya devam eden günahlı tutkular, eğilimler ve kalıplar, Kutsal Ruh’a karşı etkin bir savaş verir ve Ruh da benliğe karşı savaşır. Günah artık egemenlik sürmediği halde, Rab dönene kadar içimizdeki varlığını sürdürmektedir (bkz. Rom. 6-7; 1.Pe. 2:11; 1.Yu. 3:2-3). Pavlus’un savaş stratejisi Ruh’un izinden gitmektir.
Ruh’a uyarak yaşamadığımız zaman benlik neler üretir? Pavlus on beş günahı sıralar ve “buna benzer şeyler” diye eklemede bulunur.
Günahlı öfke çeşitli şekillerde davranır. İnsan yüreği ve davranışı muazzam derecede karmaşıktır. Kutsal Yazılar basite indirgeyen sınıflandırmalardan, revaçtaki psikoloji yaklaşımlarında gördüğümüz kategorilerden kaçınır.
Ancak Kutsal Kitap’a göre, öfkeli davranışın sıkça girdiği iki ana yol vardır. Açığa vurmayı seçtiğimiz öfkeyle saklamayı seçtiğimiz öfke arasında bir ayrım yapmanın bu noktada yardımcı olduğunu düşünüyorum.1 Açığa vurulan öfke, başkalarına gösterdiğimiz ve orada olduğunu hissettirdiğimiz öfkedir. Adeta bir ateş fırtınası gibidir. Saklanan öfkeyse başkalarından gizlenir ama varlığını devam ettirir. Okyanustaki bir buzdağı gibidir. Yüzeyin altında gizlidir ve ölümcüldür.
Benlik ve Ruh
Pavlus burada öfkeyi açığa vurma şekillerimize odaklanıyor. Bu metin, Efesliler 4:31’e (6. günü hatırlayın) benzer şekilde altı tane kadar öfkeyle ilişkili terimler içeriyor: düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, ayrılıklar, bölünmeler.
Bu sözcüklerin ortak yanı nedir? Bunlar ilişkiseldir. Başkalarıyla nasıl ilişki kurup etkileşimde bulunduğumuzla ilgilidirler. Aslında, bugünkü metin doğrudan Pavlus’un şu uyarısını takip ediyor: “Ama birbirinizi ısırıp yiyorsanız, dikkat edin, birbirinizi yok etmeyesiniz!” (Gal. 5:15) Öfke ilişkilere zarar verir.
Açığa vurulan öfke neye benzer? Kulaklarımızla duymuş ve ağızlarımızla ifade etmişizdir: iğneleyici yorumlar, hesaplı eleştiriler, yüksek sesler, keskin diller, küfürler. Gözlerimizle görmüş ve eyleme dökmüşüzdür: fırlatıp atmalar, kapıları çarpmalar, bağrışarak çıkıp gitmeler, birini tutup sarsmalar. Ben kesinlikle pişmanlık duyduğum şeyler söyledim ve yaptım. Peki ya siz?
Başkalarına gazabımızı hissettirmenin sayısız yolu vardır. Kutsal Ruh’un bizim için savaşmasına ve bize yardımcı olmasına muhtacız.
Düşünün: Açığa vurulan öfkeniz neye benziyor? Öfkeniz için suçluluk ya da utanç duyuyor musunuz? Eğer duyuyorsanız, merhamet ve bağışlanma için Mesih’e koşun.
Düşünün: Kutsal Kitap açığa vurulan öfkeyle ilgili yüzlerce yaşantı içeriyor. Yaratılış 39’da Potifar’ı, Çölde Sayım 20’de Musa’yı, 2. Samuel 12’de Davut’u, Matta 2’de Hirodes’i ve Müjde anlatılarındaki din bilginlerini ve Ferisiler’i düşünün.
Harekete Geçin: Galatyalılar 5:16’yı ezberleyin: “Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz.” Ardından birisine karşı öfkenizi dışarı vurmak için ayartıldığınızda bu ayete koşun. Tanrı’nın Ruhu’nun yüreğinizi korumasını, sözlerinizi ve eylemlerinizi denetlemesini dileyin.
Yazar: ROBERT D. JONES