Öyleyse Tanrı’nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşalım; öyle ki, iyi zamanlanmış bir yardım için lütuf bulalım. (İbraniler 4:16) Bu değerli ayetin genellikle, “Onun için Tanrı’nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşalım; öyle ki, yardım gereksindiğimizde merhamet görelim ve lütuf bulalım” şeklinde çevrildiğini biliyorum. Ancak bu, Tanrı’nın ihtiyaç anımızda kendisini gösterdiğini açıklamak için yapılan bir mana aktarımıdır ve doğrudur…

Petrus ile Zebedi’nin iki oğlunu yanına aldı. Kederlenmeye, ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı. (Matta 26:37) Kutsal Kitap, İsa’nın çarmıha gerilmeden önceki gece içinde bulunduğu ruh halini bize harika bir şekilde aktarmaktadır. İsa’nın bunalıma veya depresyona karşı ortaya koyduğu taktiksel savaşma şeklini görelim ve bundan ders alalım. Bazı en yakın arkadaşlarını yanına aldı. “Petrus ile Zebedi’nin…

Öz Oğlu’nu bile esirgemeyip O’nu hepimiz için ölüme teslim eden Tanrı, O’nunla birlikte bize her şeyi bağışlamayacak mı? (Romalılar 8:32) Eskiden Illinois eyaletinde pastörlük yapan arkadaşlarımdan biri, birkaç yıl önce Diriliş Bayramı öncesindeki Kutsal Hafta (Çile Haftası) boyunca eyalet hapishanesindeki bir grup mahkûma vaaz veriyordu. Vaazının bir noktasında durakladı ve oradaki adamlara İsa’yı kimin öldürdüğünü…

“Ya Rab… bize dua etmesini öğret.” (Luka 11:1) Tanrı günahkârların dualarını cevaplar, mükemmel insanların dualarını değil. Ayrıca eğer çarmıha odaklanıp bu gerçeğin farkına varmazsanız, dua yaşantınızda mükemmel bir şekilde felçli kalabilirsiniz. Tanrı’nın kendi günahkâr halkının yakarışlarını, onların kendi günahlarıyla girdikleri belalardan kurtulmak üzere kendisine yönelttikleri yakarışları duyduğu birçok Eski Antlaşma metni gösterebilirim (örneğin, Mezmurlar 38:4,…

“Ancak ben alçakgönüllüye, ruhu ezik olana, sözümden titreyen kişiye değer veririm.” (Yeşaya 66:2) Doğru yüreğin ilk işareti, Rab’bin Sözü’nden titriyor olmasıdır. Yeşaya 66, bazı kişilerin Tanrı’yı hoşnut eder bir şekilde, bazılarınınsa O’nu hoşnut etmez bir şekilde ibadet ediyor olması sorununu ele alır. 3. ayet, kurbanlarını getiren kötü kişilerden bahsederek şöyle der: “Sığır boğazlayan, adam öldüren…

Saul, “Günah işledim! Evet, RAB’bin buyruğunu da, senin sözlerini de çiğnedim” dedi, “Halktan korktuğum için onların sözünü dinledim.” (1. Samuel 15:24) Saul neden Tanrı’ya itaat etmek yerine insanlara itaat etti? Çünkü Tanrı’dan korkmak yerine insanlardan korktu. İtaatsizliğin ilahi sonuçlarından daha çok, itaatin insani sonuçlarından korktu. Tanrı’yı hoşnutsuz bırakmaktan daha çok, insanları hoşnutsuz bırakmaktan korktu. Bu,…

Güvey gelinle nasıl sevinirse, Tanrın da seninle öyle sevinecek. (Yeşaya 62:5) Tanrı kendi halkına iyilik ettiğinde, bu isteksiz bir hâkimin rezil bulduğu bir suçluya nezaket gösterişinden farklıdır. Bu, bir güveyin kendi gelinine sevgisini gösterişi gibidir. Bazen bir evlilikle ilgili şaka yapar ve “Balayı bitti” deriz. Ama bunun sebebi bizim fani olmamızdır. Balayındaki duygu yoğunluğunu ve…

O anda İsa Kutsal Ruh’un etkisiyle coşarak şöyle dedi: “Baba, yerin ve göğün Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizleyip küçük çocuklara açtığın için sana şükrederim. Evet Baba, senin isteğin buydu.” (Luka 10:21) Bu ayet, Müjde kitaplarında İsa’nın coştuğu söylenen iki yerden biridir. Yetmiş öğrenci, vaaz yolculuklarından henüz dönmüşlerdi ve başarılarını İsa’ya bildirdiler. Burada…

“Ama onları Şişak’a köle edeceğim. Öyle ki, bana hizmet etmekle öbür ulusların krallarına hizmet etmek arasındaki farkı anlayabilsinler.” (2. Tarihler 12:8) Tanrı’ya hizmet etmek, başka birine hizmet etmekten çok farklıdır. Tanrı bizim bu gerçeği anlamamızı ve bundan zevk almamızı aşırı bir şekilde istemektedir. Örneğin, bize şöyle buyurur: “O’na neşeyle kulluk edin!” (Mezmurlar 100:2). Bu neşenin…

Tanrı, Ruh aracılığıyla kutsal kılınıp gerçeğe inanarak kurtulmanız için sizi ta başlangıçtan seçti. (2. Selanikliler 2:13) Kutsal Kitap yeryüzünün kuruluşundan önce, daha biz herhangi bir iyi ya da kötü şey yapmamışken (Romalılar 9:11), bizim Mesih’te seçilmemizden –Tanrı’nın bizi seçmesinden– bahseder (Efesliler 1:4). Bu nedenle, seçilişimiz kati suretle koşulsuzdur. Ne imanımız ne de itaatimiz bu seçimde…