Kendi yüceliği ve erdemiyle bizi çağıranın tanrısal gücü, kendisini tanımamız sonucunda yaşamamız ve Tanrı yolunda yürümemiz için gereken her şeyi bize verdi. (2. Petrus 1:3) Kutsal Kitap’ın bilgiye atfettiği güce gerçekten şaşıyorum. 2. Petrus 1:3’e tekrardan kulak verin: “Kendi yüceliği ve erdemiyle bizi çağıranın tanrısal gücü, kendisini tanımamız sonucunda yaşamamız ve Tanrı yolunda yürümemiz için…

Rabbimiz İsa Mesih kendi gününde kusursuz olmanız için sizi sonuna dek pekiştirecektir. Sizleri Oğlu Rabbimiz İsa Mesih’le paydaşlığa çağıran Tanrı güvenilirdir. (1. Korintliler 1:8-9) İsa gelene dek imanınızın devam edeceğine ilişkin güvenceniz neye dayanıyor? İmanınızın sonsuzlukta güvende olacağına inanıp inanmadığınızı sormuyorum. Sorum şu: Nasıl korunmaktayız? İmanımızın sürekliliği kendi azmimize mi dayanıyor? Yoksa Tanrı’nın “imanımızı korurken”…

İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi. (Markos 10:45) O yalnızca bu dünyada yaşadığı süre boyunca halkının hizmetkârı değildi, aynı zamanda ikinci gelişinde de bizim hizmetkârımız olacak. “Size doğrusunu söyleyeyim, efendileri beline kuşağını bağlayacak, kölelerini sofraya oturtacak ve gelip onlara hizmet edecek” (Luka 12:37). İsa bu sözleriyle…

“Onlarla kalıcı bir antlaşma yapacağım: Onlara iyilik etmekten vazgeçmeyecek, onlara iyilik etmekten sevinç duyacağım.” (Yeremya 32:40-41) Bu vaat Tanrı’nın, cesaretimi yitirdiğim zaman tekrar tekrar geri dönüp baktığım vaatlerinden biridir. Tanrı’nın size iyilik etmekten sevinç duyduğu gerçeğinden daha teşvik edici olabilecek bir şey geliyor mu aklınıza? Size yalnızca iyilik etmiyor. Size iyilik etmeye sadece kararlı değil…

Acı acı ağlamaya başladım. Çünkü tomarı açıp içine bakmaya layık kimse bulunamadı. (Vahiy 5:4) Hiç dualarınızın, cennetin hoş kokuları olduğunu düşündünüz mü? Vahiy 5. bölümü okuduğumuzda böyle bir resim görüyor gibiyiz. Burada cennetteki yaşamın ufak bir resmi çiziliyor. Vahiy 5. bölümde, her şeye gücü yeten Tanrı’yı tahtında, elinde bir tomarla görüyoruz. Tomar yedi mühürle mühürlenmiş….

“Günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır. (1. Yuhanna 1:9) Değersiz bir insan olduğunuz konusunda muğlak, kötü bir hisse kapılmak, günahınıza ikna olmakla aynı şey değildir. Çürümüş hissetmek, tövbeyle aynı şey değildir. Bu sabah dua etmeye başladım ve kendimi evrenin Yaratıcısı’yla konuşmaya hiç layık bulmadım. Bir tür muğlak…

“Yaptıklarını gördüm ama onları iyileştirip yol göstereceğim. Karşılık olarak hem onları hem de aralarında yas tutanları avutacağım.” (Yeşaya 57:18) Öğretinizi Kutsal Kitap metinlerinden alın. Bu şekilde öğreti daha sağlam olacak ve ruhu besleyecektir. Örneğin, karşı konulamaz lütuf öğretisini Kutsal Kitap metinlerinden öğrenin. Bu şekilde, bu öğretinin anlamının lütfun karşı konulamaz olması değil, Tanrı bir kişiyi…

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz! (Ağıtlar 5:21) Tanrı kendi halkını düşüp kaymaktan, günah ve imansızlığa düşmekten kurtarıp onları kendisine döndürmediği sürece, Tanrı halkı için hiçbir umut yoktur. Ağıtlar kitabı, Kutsal Kitap’ın en kasvetli kitabıdır. Tanrı kendi gözbebeğini, yani Yeruşalim’i bizzat kırıp geçirmiş, büyük bir çoğunluğunu yok etmişti. RAB öfkesini boşalttı, kızgın öfkesini döktü, temellerini…

“Günahlarımızı bağışla. Çünkü biz de bize karşı suç işleyen herkesi bağışlıyoruz. Ayartılmamıza izin verme.” (Luka 11:4) Önce kim kimi affetmektedir? Bir yandan, İsa şöyle diyor: “Günahlarımızı bağışla. Çünkü biz de bize karşı suç işleyen herkesi bağışlıyoruz.” (Luka 11:4) Diğer bir yandan, Pavlus şöyle diyor: “Rab’bin sizi bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.” (Koloseliler 3:13) İsa,…

Sevginin ne olduğunu Mesih’in bizim için canını vermesinden anlıyoruz. (1. Yuhanna 3:16) Mesih acı çekmeye nasıl kasıtlı olarak gittiyse, sevgisi de bir o kadar bilinçliydi. Eğer canını kendi isteğiyle, belirli bir sebeple verdiyse, bunun sebebi bizdik. Sebebi sevgiydi. “İsa, bu dünyadan ayrılıp Baba’ya gideceği saatin geldiğini biliyordu. Dünyada kendisine ait olanları hep sevmişti; sonuna kadar…