Her biriniz hangi ruhsal armağanı aldıysanız, bunu Tanrı’nın çok yönlü lütfunun iyi kâhyaları olarak birbirinize hizmet etmekte kullanın. (1. Petrus 4:10) Ruhsal armağanlarımızı kullandığımızda, lütfun kâhyalığını yapmış oluyoruz. Dünün lütfunun değil, ancak bugünün, her ihtiyaç anında sağlanan lütfun kâhyalığını yapmış oluyoruz. Üstelik bu gelecek lütuf “çeşitlilik içeren lütuf”tur. Birçok rengi, birçok şekli ve birçok boyu…

“Evet, Tanrı öyle büyüktür ki, O’nu anlayamayız. Varlığının süresi hesaplanamaz.” (Eyüp 36:26) Tanrı’yı “fazla iyi” tanımak imkânsızdır. Var olan en önemli kişi O’dur. Bunun sebebiyse O’nun diğer tüm kişileri yaratmış olması ve diğer kişilerin sahip olduğu tüm önemin aslında O’ndan kaynaklanmasıdır. Diğer varlıkların sahip olduğu her türlü güç, zekâ, beceri ya da güzellik O’ndan gelir….

“Bunları size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansın diye söyledim.” (Yuhanna 15:11) Tanrı mutlak anlamda egemendir. “Bizim Tanrımız göklerdedir; ne isterse yapar” (Mezmurlar 115:3). Bu yüzden de, hayal kırıklığına uğramaz. Elinin işlerine baktığında, her şeyin bir mozaik gibi olan kurtuluş tarihindeki özel bir renk olduğunu gördüğünde, sevinç duyar. O, sarsılmaz mutluluğa sahip bir Tanrı’dır. Mutluluğunun…

Mesih de bizleri Tanrı’ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü. (1. Petrus 3:18) İyi haberdeki –Müjde’deki– en iyi şey, bizzat Tanrı’yla dostluk içerisinde olmanın zevkidir. Bu, buradaki 1. Petrus 3:18’de yer alan “bizleri Tanrı’ya ulaştırmak amacıyla” ifadesinde açıkça ortaya konmaktadır. İsa bu sebeple öldü. Müjde’nin diğer…

Ey Tanrı, lütfet bana, sevgin uğruna; sil isyanlarımı, sınırsız merhametin uğruna. (Mezmurlar 51:1) Üç kez şöyle diyor: “Lütfet bana”, “sevgin uğruna” ve “sınırsız merhametin uğruna.” Tanrı’nın Mısır’dan Çıkış 34:6-7’de vaat etmiş olduğu şey budur:  “Ben RAB’bim, RAB, acıyan, lütfeden, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin ve sadık Tanrı. Binlercesine sevgi gösterir, suçlarını, isyanlarını, günahlarını bağışlarım. Hiçbir suçu…

Bedenim ve yüreğim tükenebilir. Ama Tanrı yüreğimde güç, bana düşen paydır sonsuza dek. (Mezmurlar 73:26) Buradaki fiil kelimesi kelimesine “tükenmek” fiilidir, “tükenebilmek” değil. Tanrı’yla mest olmuş olan bu vaiz, yani Asaf, şöyle demektedir: “Bedenim ve yüreğim tükenmekte!” Umutsuzum! Hevesim kırık! Ama sonra aniden, kendi umutsuzluğuna karşı savaş açar: “Ama Tanrı yüreğimde güç, bana düşen paydır…

“İsrailliler’e de ki, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı, İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı Yahve gönderdi.’ Sonsuza dek adım bu olacak. Kuşaklar boyunca böyle anılacağım.” (Mısır’dan Çıkış 3:15) Tanrı’nın ismi, Kutsal Kitap’ta neredeyse her zaman RAB (büyük harfle) olarak çevrilmektedir. Ancak bunun İbranicesi, “Yahve” gibi bir şekilde telaffuz edilirdi ve bu, “Ben’im” anlamına gelen bir kelimeden türemektedir….

Bu nedenle cesaretimizi yitirmeyiz. Her ne kadar dış varlığımız harap oluyorsa da, iç varlığımız günden güne yenileniyor. Çünkü geçici, hafif sıkıntılarımız bize, ağırlıkta hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak kadar büyük, sonsuz bir yücelik kazandırmaktadır. Gözlerimizi görünen şeylere değil, görünmeyenlere çeviriyoruz. Çünkü görünenler geçicidir, görünmeyenlerse sonsuza dek kalıcıdır. (2. Korintliler 4:16-18) Pavlus’un gözleri eskisi gibi görmüyor (ve o zaman gözlük…

Tanrı insanı kendi suretinde yarattı, onu Tanrı’nın suretinde yarattı. Onları erkek ve dişi olarak yarattı. (Yaratılış 1:27) Tanrı dünya O’nu yansıtanlarla dolsun diye, kendi suretinde insanları yarattı. Tanrı suretleri. Yedi milyar Tanrı heykeli. Tanrı, hiç kimse yaratılışın amacını gözden kaçırmasın diye bunları yarattı. Hiç kimse (tamamen kör olmadıkları sürece) insanlığın yaratılış amacını, yani Tanrı’yı –O’nu bilmeyi,…