“Artık günaha kölelik etmeyelim diye, günahlı varlığımızın ortadan kaldırılması için eski yaradılışımız… Mesih’le birlikte çarmıha gerildi.” (Romalılar 6:6)
Günah konusunda –yani günahın sizin içinizde tamamen öldürülmesi gerektiğiyle ilgili– bir karar verdiniz mi? Günahla ilgili bu tam ve etkili kararı verme noktasına gelmek uzun bir zaman alır. Ancak günahın sizde ölmesine karar verdiğinizde –sadece engellemek, bastırmak, karşı koymak değil, İsa Mesih’in dünyanın günahını çarmıha gerdiği gibi çarmıha germek– işte bu hayatınızın en önemli anıdır. Hiç kimse karşısındaki insana bu kararı verdirtemez. Zihinsel ve ruhsal olarak ikna olmuş olmamız gerekir, ama asıl yapmamız gereken Pavlus’un bu ayetlerde bizi uyardığı konulara karar vermektir.
Kendi dizginlerinizi kontrol altına alın, Tanrı’yla baş başa vakit geçirin ve “Rab, bendeki günahın ölümü tam olarak gerçekleşene kadar beni ölümünle özdeşleştir” sözleriyle bu kararı verin. İçinizdeki günahın ölmesi için bu erdemli kararı verin.
Bu, Pavlus açısından gelecekle ilgili ilahi bir beklenti değildi, ama yaşamında deneyim etmesi gereken kesin ve esaslı bir tecrübeydi. Hayatınızda günahın ne düzeyde ve nasıl bir doğa ile bulunduğunu anlamak için –diğer bir deyişle sizde Tanrı’nın Ruhu’na karşı direnen şeyleri görebilmek için– Tanrı’nın Ruhu’nun sizi araştırmasına izin vermeye hazır mısınız? Hazırsanız Tanrı’nın günah konusundaki düşüncesine, yani günahın İsa’nın ölümüyle özdeşleştirilmesi fikrine katılıyor musunuz? Tanrı’nın huzurunda günah konusundaki isteğinizi gerçekten esaslı bir şekilde ele almadan “günah karşısında ölü” (6:11) olamazsınız.
Etinizde ve canınızda geriye kalan tek şey Mesih’in yaşamı olana kadar Mesih’le birlikte çarmıha gerilmenin görkemli ayrıcalığını tattınız mı? “Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor…” (Galatyalılar 2:20).
Yazar: OSWALD CHAMBERS
