Peygamber Natan, Davut’un işlediği zina ve cinayetten sonra onun yanına gider ve şöyle der: “RAB günahını bağışladı, ölmeyeceksin. Ama sen bunu yapmakla, RAB’bin düşmanlarının O’nu küçümsemesine neden oldun. Bu yüzden doğan çocuğun kesinlikle ölecek.” (2. Samuel 12:13-14)
Korkunç bir durum. Uriya öldü. Bat-Şeva tecavüze uğradı. Bebek ölecek. Oysa Natan şöyle diyor: “RAB günahını bağışladı.”
Bu kadar basit mi? Davut zina yaptı. Cinayet emri verdi. Yalan söyledi. RAB’bin “sözünü küçümsedi” (2. Samuel 12:9). Tanrı’yı hor gördü. Üstüne RAB basit bir şekilde “günahını bağışladı” mı?!
Bu Tanrı nasıl adil bir Hakim? Tecavüzü, cinayeti ve yalanı bu kadar kolay es geçemezsiniz. Adil hakimler böyle yapmaz.
Pavlus’un en büyük teolojik sorunlarından biri, günümüzde insanların sorduklarından son derece farklı olarak, buydu: Tanrı nasıl affeder ve hâlâ adil olur? Pavlus, Romalılar 3:25-26’da şöyle diyor:
Tanrı Mesih’i, kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. Böylece adaletini gösterdi. Çünkü sabredip daha önce işlenmiş günahları cezasız bıraktı. Bunu, adil kalmak ve İsa’ya iman edeni aklamak için şimdiki zamanda kendi adaletini göstermek amacıyla yaptı.
Bir başka deyişle, Tanrı gerçekten de Davut’un günahını örtbas ediyor olsaydı, Tanrı’nın Davut’un günahını es geçiyor gibi görünmesi karşısında hissettiğimiz bu yoğun öfke, iyi bir öfke olurdu. Ama öyle yapmıyor.
Davut’un Tanrı’nın merhametine ve O’nun gelecekteki kurtarıcı eylemine olan imanı onu Mesih’le birleştirsin diye, Tanrı yüzyıllar sonrasında Davut’un yerine ölecek olan Oğlu İsa Mesih’in ölümünü görüyor. Bunu ta o zamandan görüyor. Tanrı’nın her şeyi bilen aklında, Davut’un günahları Mesih’in günahları olarak ve Mesih’in doğruluğuysa Davut’un doğruluğu olarak sayılıyor ve Tanrı, Mesih’in hatırına Davut’un günahını adaletle es geçiyor.
Tanrı Oğlu’nun ölümü yeterince korkunç ve bu ölümün taşıdığı tanrısal görkem de yeterince yüce. Bu sayede, Tanrı Davut’un zinasını, günahını ve yalanını es geçerken dahi haklı çıkmakta. Bizim günahımızı es geçerken de öyle.
Böylece, Tanrı hem kendi kusursuz doğruluğunu ve adaletini koruyor hem de aynı zamanda Mesih’e iman eden kişilere, günahları her ne kadar canice olursa olsun, merhametini gösteriyor. Bu, kelimeleri kifayetsiz bırakacak kadar iyi bir haberdir.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
