‘Ebedi Tanrı, …Ne yorulur ne de zayıflar…” (Yeşaya 40:28)
Tükenmek demek gereksinim duyduğumuz enerjiyi sonuna kadar kullanıp bitirmek anlamına gelir. Ruhsal tükenme hiçbir zaman günahın sonucu değildir, hizmetin sonucudur. Tükenme olayını yaşayıp yaşamamanız, kaynaklarınızı nereden sağladığınıza bağlıdır. İsa Petrus’a, “Koyunlarımı otlat” dedi ama koyunlarını otlatabilmesi için ona hiçbir şey vermedi (Yuhanna 21:17). Parçalanan ekmek ve dökülen şarap olma süreci, diğer insanlar Tanrı’dan beslenmeyi öğrenene kadar, onların canlarını sizin beslemeniz anlamına gelir. Sizi tamamen kurutmalılar – en son damlanıza kadar. Fakat kaynaklarınızı yeniden doldurmaya dikkat edin yoksa çarçabuk tükenirsiniz. İnsanlar İsa Mesih’in yaşamına doğrudan yaklaşmayı öğrenene kadar İsa’nın yaşamına sizin aracılığınızla yaklaşmak zorundadırlar. Besinlerini Tanrı’dan alana dek onların kaynakları siz olmalısınız. Mesih’in kuzularına ve koyunlarına –ve tabi ki kendisine– en iyisini sunmaya borçlusunuz.
Tanrı’ya hizmet etme çabalarınız sizi ruhsal tükenişe teslim etti mi? Öyleyse, arzularınızı ve eğilimlerinizi tekrar alevlendirerek yenileyin. Hizmet etmeniz için ortaya koyduğunuz sebepleri tekrar gözden geçirin. Kaynağınız, kendi anlayışınıza mı dayanıyor, yoksa İsa Mesih’in günahları bağışlatan kefareti üzerine mi temelleniyor? Sürekli olarak sevginizin ve eğilimlerinizin temeline dönüp bakın ve güç kaynağınızın nerede yattığını hatırlayın. “Ya Rab, o kadar tükenmiş durumdayım ki” diye şikâyet etmeye hakkınız yok. Sizi tüketmek için kurtardı ve kutsal kıldı. Tanrı için tükenin, ama kaynağınızın O olduğunu unutmayın. “…Bütün kaynaklarım sendedir…” (Mezmur 87:7).
Yazar: OSWALD CHAMBERS
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
