Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir. (İbraniler 9:28)
Bu noktada hepimizin karşısında duran soru şudur: Mesih’in günahlarını yüklendiği “birçoklarının” içerisine bizler dahil miyiz? Ayrıca ikinci kez gelişinde kurtulacak mıyız?
İbraniler 9:28’in bu soruya verdiği cevap şudur: “Evet”, eğer “kendisini bekleyenlere” dahilsek. Eğer Mesih’e güveniyorsak ve bu güven bize O’nun gelişini dört gözle bekletiyorsa, günahlarımızın kaldırıldığını ve yargı zamanında güvende olacağımızı da bilebiliriz.
Mesih’e inandığını iddia eden ancak esasında sadece bir yangın sigortasından ibaret olan sahte bir iman da vardır. Sahte iman sadece cehennemden kaçmak için “inanır.” Mesih’e gerçekte hiçbir arzu duymaz. Hatta, bu dünyanın zevklerinden olabildiğince faydalanabilsin diye, Mesih’in gelmemesini diler. Bu, böyle bir yüreğin Mesih’le değil, dünyayla olduğunu gösterir.
Dolayısıyla, mesele şudur: Mesih’in gelişini dört gözle bekliyor muyuz? Yoksa dünyayla aşk yaşarken, O’nun bizden uzak olmasını mı istiyoruz? İmanın sahiciliğini ölçen soru budur.
Gelin, “Rabbimiz İsa Mesih’in görünmesini beklerken” Korintliler gibi (1. Korintliler 1:7) ve vatanları göklerde olan Filipililer gibi olalım. “Oradan Kurtarıcı’yı, Rab İsa Mesih’i bekliyoruz” (Filipililer 3:20).
Mesele budur. O’nun ortaya çıkışını seviyor muyuz? Yoksa dünyayı seviyor ve O’nun ortaya çıkışının bizim planlarımızı bozmamasını mı istiyoruz? Sonsuzluk bu soruya bağlı.
Yazar: JOHN PIPER
