Gözlerimi dağlara kaldırıyorum. Nereden yardım gelecek? Yeri göğü yaratan RAB’den gelecek yardım. O ayaklarının kaymasına izin vermez; seni koruyan uyuklamaz. (Mezmurlar 121:1-3)
Yardıma ihtiyacınız var mı? Benim var. Yardımı nerede arıyorsunuz?
Mezmur yazarı gözlerini dağlara kaldırıp, “Nereden yardım gelecek?” diye sorduğunda, cevabı şöyle oldu: “Rab’dengelecek yardımım” – dağlardan değil, dağları yaratan Tanrı’dan gelecek. “Yeri göğü yaratan RAB‘den gelecek yardım.”
Mezmur yazarı, kendisine iki büyük gerçeği hatırlattı. Birinci olarak, Tanrı yaşamın her sorunu üzerindeki kudretli Yaratıcı’dır; ikinci olarak, Tanrı asla uyumaz. “Seni koruyan uyuklamaz.”
Tanrı yorulmak bilmeden çalışır. Bitap düşmez. Tanrı’yı yaşamınızda çalışan bir işçi olarak düşünün. Evet, böyle düşünmeyi aklımız almıyor. Bizler kendimizi Tanrı’nın yaşamındaki işçiler olarak görmeye meyilliyiz. Ancak Kutsal Kitap öncelikle, Tanrı’nın bizim yaşamlarımızda çalışan bir işçi olması karşısında hayrete düşmemizi istiyor: “Çünkü kendisine umut bağlayanlar için etkin olan tek Tanrı sensin. Senden başkasını hiçbir zaman hiç kimse işitmedi, hiçbir kulak duymadı, hiçbir göz görmedi” (Yeşaya 64:4).
Tanrı bizim için gece gündüz çalışmaktadır. Birkaç gün izne çıkmaz ve uyumaz. Hatta, bizim için çalışmaya öyle heveslidir ki, O’na güvenecek olan insanlar uğruna yapılacak daha fazla iş arar: “RAB’bin gözleri bütün yürekleriyle kendisine bağlı olanlara güç vermek için her yeri görür” (2. Tarihler 16:9).
Tanrı, O’na güvenenler için çalışarak kendi yorulmak bilmez gücünü, bilgeliğini ve iyiliğini göstermeyi sever. Oğlu İsa’yı göndermesi, Baba’nın bunu göstermesinin başlıca şekliydi: “İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye… geldi” (Markos 10:45). İsa, O’nun ardından gidenler için çalışır. Onlara hizmet eder. Müjde, bir “yardım (eleman) aranıyor” afişi değil, bir “yardım mevcuttur” afişidir.
“Her zaman” sevinebilmemiz (1. Selanikliler 5:16), “durmadan, her şeyin için” şükredebilmemiz (Efesliler 5:20), “her kavrayışı aşan esenliği” bulabilmemiz (Filipililer 4:7), “hiç” kaygılanmamamız (Filipililer 4:6), “bu dünyada” canımı gözden çıkarabilmemiz (Yuhanna 12:25) ve komşumuzu kendimiz gibi sevebilmemiz için (Matta 22:39), buna inanmamız –gerçekten inanmamız– gereklidir.
Ne muazzam bir gerçeklik! Tanrı kendisine umut bağlayanlar için çalışmak üzere bütün gece ve bütün gündüz ayaktadır.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
