“Kardeşinin ölümcül olmayan bir günah işlediğini gören, onun için dua etsin. Duasıyla kardeşine yaşam verecektir. Bu, ölümcül olmayan günah işleyenler için geçerlidir…” (1.Yuhanna 5:16)
Tanrı’nın Ruhu’nun bizde işleyiş şekline önem vermezsek ve hiçbir şeye dikkat etmezsek, ruhsal olarak ikiyüzlü oluruz. Diğer insanların düştüğü noktaları görüyor ve sezgilerimizi onlar için bir yakarışa dönüştüreceğimiz halde, eleştiriye ve yergiye çeviriyoruz. Tanrı, diğer insanlarla ilgili bu gerçeği zekâmızın keskinliğiyle değil, doğrudan kendi Ruhu’nun içimize işleyişi ile açıklar. Dikkatli olmazsak Tanrı’nın söylediği, “Duasıyla kardeşine yaşam verecektir. Bu, ölümcül olmayan günah işleyenler için geçerlidir” sözlerini unutup insanları eleştiren biri olarak Tanrı’nın bize verdiği sezginin kaynağını hiç bilemeyeceğiz. Tanrı’ya tapınma zahmetine katlanmaksızın, tüm zamanınızı diğer insanların Tanrı’yla ilişkisini düzeltmek için harcayan bir ikiyüzlü olmamak için dikkat edin.
Tanrı’nın kutsallarına yüklediği en esrarengiz ve aldatıcı yüklerden biri, diğer insanlarla ilgili sezgidir. Bize sezgi verir, öyle ki bu canlar için sorumluluğu O’nun huzurunda kabul edip Mesih’in onlarla ilgili düşünüşüne sahip olabilelim (Filipililer 2:5). Bize vermeyi vaat ettiği şeyler için, yani “ölümcül olmayan günahları işleyenlere yaşam gelmesi” için yakarışta bulunmalıyız. Aklımızla Tanrı’yla bağlantıya geçme yetimiz yoktur, ama Tanrı’nın yakardığımız insanlarla ilgili düşünüşünü bize açıklayabileceği o noktaya vardığımızda aydınlanırız. İsa Mesih çektiği çileleri bizde görebiliyor mu? Dua ettiğimiz insanlarla ilgili O’nun fikrine sahip olmak üzere O’nunla özdeşleşmediğimiz sürece çektiği çileleri bizde göremez. Tam bir yürekle yakarmayı öğrenelim, öyle ki İsa Mesih, yakarışçıları olan bizlerden tam olarak memnun kalsın.
Yazar: OSWALD CHAMBERS
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.