Bir kimse doğru insan için güç ölür, ama iyi insan için belki biri ölmeyi göze alabilir. Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü. (Rom. 5:7–8)
Bir kişinin Mesih’in kefareti aracılığıyla iman yoluyla nasıl aklanabileceğini açıkladıktan (Rom. 3:21-31) ve İbrahim’in iman yoluyla vaatlere kavuşma konusunda en önemli örnek olduğunu gösterdikten (Rom. 4) sonra, Pavlus Romalılar 5’teki ana noktasını ifade ediyor: “Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı’yla barışmış oluyoruz” (1. ayet). Bir zamanlar tanrısız (6. ayet) ve Tanrı’nın düşmanları olan insanlar (10. ayet), şimdi iman yoluyla Tanrı’nın lütfuna kavuşmuşlardır ve Tanrı’nın yüceliğine erişme umuduyla sevineceklerdir (2. ayet). Ama bundan da çok, imanlılar bu dünyanın getirdiği sıkıntılar karşısında sevinç duyacaklardır çünkü sıkıntılar dayanma gücünü, dayanma gücü umudu yaratır ve umut düş kırıklığına uğratmaz (3-5. ayet).
Tanrı’nın sevgisi, yeniden doğdukları zaman kendilerine verilen Kutsal Ruh aracılığıyla yüreklerine dökülmüştür (5. ayet). Kendilerini değiştirecek ya da günah sorunuyla kendi başlarına mücadele edecek güçleri yoktur. Bu nedenle, Mesih belirlenen zamanda dünyaya gelerek sizin ve benim gibi tanrısızlar için canını vermiştir (6. ayet).
Normalde canımızı doğru insanlar –Tanrı’nın yasasına uyan ve davranışlarında doğru olanlar– için feda etmeyiz. İyi bir insan –bize iyilik yapmış ve karşılığını vermeye mecbur bırakmış bir kişi– için canımızı vermemiz çok daha olasıdır (7. ayet).
Bunun ardından Elçi Pavlus, büyük önem taşıyan iki sözcük sunar: “Tanrı ise…” (8. ayet). Tanrı bizden farklıdır. O’nun sevgisi bizim bir başkası adına ölmek için gösterdiğimiz kıymetsiz gönülsüzlükten çok daha büyüktür. Tanrı, Oğlu’nu ölüme teslim etmekle (10. ayet) bize olan üstün sevgisini göstermiştir. Tanrı’nın sevgisinin en büyük göstergesi, Mesih’in bizim yerimize canını verdiği çarmıhtır (8. ayet). Ayet, bu sevgi için göstermek sözcüğünden daha güçlü bir sözcük kullanıyor. “Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü.”
Tanrı sizi sevdi ve biricik Oğlu’nu sizin yerinize ölmesi için gönderdi.
Şimdi bir an bunu düşünün. Şok edici, değil mi? Evrenin Kralı’nın sevgisi gerçektir ve Mesih’in sizin yerinize ölümüyle açık bir şekilde gösterilmiştir.
“Ben cinsel günahla boğuşuyorum. Bu gerçekten benim için mi?” gibi bir düşünceye kapılabilirsiniz. Evet, sizin için. “Kimse beni sevemez. Ben Tanrı’nın lütfunun kapsamı dışındayım” diye düşünebilirsiniz. Hayır, değilsiniz. Mesih’in ölümü günahkârlar (8. ayet), tanrısızlar (6. ayet), Tanrı’nın düşmanları (10. ayet), zayıflar ve çaresizler (6. ayet) içindir. O itaatsizlik edenler, hedeften şaşanlar, isyan edenler ve Tanrı’dan kaçanlar için öldü. Akılsızlar, kibirliler ve benciller için öldü. O, sizin için öldü.
Şu anda neyle mücadele ediyor olursanız olun, günahlarınızdan tövbe edip Mesih’e güvenirseniz, günahınız çarmıha çivilenir. Bu iyi haberdir. Gerçekten size sunabileceğim en iyi haberdir.
Düşünün: Bu düşüncenin tadını çıkarın: Tanrı’nın sevgisi, Oğlu’nu sizin gibi günahkârlar için göndermesiyle kanıtlanmıştır. Acele etmeyin. Bir süre bunun üzerinde derinlemesine düşünün.
Düşünün: Mesih’in sizin yerinize ölmüş olmasına tam olarak güvenmekten sizi alıkoyan nedir?
Harekete Geçin: Mesih’in sizin yerinize ölmüş olması hakkında konuşun, düşünün, dua edin ve ezgiler söyleyin. Bu gerçek üzerinde ne kadar durursanız, susuz kalmış ruhunuzu da o kadar besleyecektir.
Yazar: DEEPAK REJU
