Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlamaktadır: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü. (Romalılar 5:8)
Dikkatinizi çekerim ki, “kanıtlamaktadır” ifadesi aslında geniş zamana göre çekimlenmişken, “öldü” ifadesi geçmiş zamana göre çekimlenmiştir. “Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlamaktadır: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü.
Geniş zaman, bu kanıtlamanın bugün de devam eden bir eylem olduğu ima etmektedir. Bu eylem, yarın da olmaya devam edecektir.
“Öldü” ifadesindeki geçmiş zaman, Mesih’in ölümünün ilk ve son kez gerçekleştiğini ve tekrar edilmeyeceğini ima etmektedir. “Nitekim Mesih de bizleri Tanrı’ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü” (1. Petrus 3:18).
Pavlus neden geniş zaman kullanmıştır (“Tanrı… kanıtlamaktadır”)? Ben Pavlus’un şöyle demesini beklerdim: “Tanrı bize karşı beslediği sevgisini kanıtladı (geçmiş zaman), şöyle ki, biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü.” Mesih’in ölümü, tam gerçekleştiği sırada, Tanrı’nın sevgisinin bir kanıtı değil miydi? Ayrıca bu kanıtlama geçmişte yaşanmadı mı?
Buradaki ipucunun birkaç ayet öncesinde verildiğini düşünüyorum. Pavlus hemen öncesinde, “sıkıntı dayanma gücünü, dayanma gücü Tanrı’nın beğenisini, Tanrı’nın beğenisi de umudu yaratır. Umut düş kırıklığına uğratmaz” (Romalılar 5:3-5).
Bir başka deyişle, Tanrı’nın bizim karşımıza çıkardığı her şeyin hedefi umuttur. Tüm denenmelerin ortasında bizim sarsılmaz bir şekilde umutlu olmamızı istemektedir.
Ama bunu nasıl yapabiliriz?
Pavlus bir sonraki ayette cevabı sunmaktadır: “Çünkü bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı’nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür” (Romalılar 5:5). Tanrı’nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür. Bu fiilin çekimlendiğizaman, Tanrı’nın sevgisinin geçmişte yüreklerimize döküldüğü (Mesih’e döndüğümüz anda) ve hâlâ mevcut ve etkin olduğu anlamına gelmektedir.
Tanrı bize olan sevgisini, kendi Oğlu’nu ilk ve son kez günahlarımız için ölüme yollayarak geçmişte kanıtladı (Romalılar 5:8). Ancak aynı zamanda eğer sabır, karakter ve umut sahibi olacaksak, bu geçmiş sevginin geniş zamandaki bir gerçeklik olarak (bugün ve yarın) tecrübe edilmesi gerektiğini de bilmektedir.
Bu nedenle, O kendi sevgisini yalnızca Golgota’da kanıtlamadı; şu anda bunu yüreklerimizdeki Ruhu’ylakanıtlamaya devam etmektedir. Bunu yüreklerimizin gözlerini açarak yapmaktadır. Böylece çarmıhın görkemini ve bizi Mesih’teki Tanrı sevgisinden hiçbir şeyin ayırmayacağına yönelik verdiği güvenceyi tadar ve görürüz (Romalılar 8:38-39).
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
