Şunu bil ki, son günlerde çetin anlar olacaktır. İnsanlar kendilerini seven, para düşkünü, övüngen, kibirli, küfürbaz, anne baba sözü dinlemez, nankör … olacaklar. (2. Timoteos 3:1-3)
Nankörlüğün nasıl kibir, küfür ve söz dinlemezlikle bir arada olduğuna dikkat edin.
Pavlus bir başka yerde şöyle der: “Aranızda açık saçıklık, budalaca konuşmalar, bayağı şakalar da olmasın… Bunun yerine şükredin” (Efesliler 5:4). Dolayısıyla, görülüyor ki şükran ve minnet, çirkinliğin ve şiddetin tam tersidir.
Bunun böyle olmasının sebebi, şükran duygusunun kibirli değil, alçakgönüllü bir duygu olmasıdır. Şükran başkasını yüceltir, kişinin kendisini değil. Ayrıca şükran, hoşnut bir yürek içerir, öfkeli veya gücenmiş bir yürek değil. Üzgün şükran, çelişki dolu bir ifade olur.
Şükran dolu bir yüreğin kapısını açmanın ve gücenmişliği, çirkinliği, saygısızlığı ve şiddeti alt etmenin yolu, bizi yaratan, yaşamımızı devam ettiren, gereksinimlerimizi karşılayan ve bize umut veren Tanrı’ya güçlü bir inanç duymaktır. Eğer sahip olduklarımız ve sahip olmayı umut ettiklerimiz için Tanrı’ya karşı ciddi biçimde borçlu olduğumuza inanmıyorsak, o hâlde şükranın asıl kaynağı kurumuş demektir.
Dolayısıyla, benim buradan çıkardığım sonuç şu: Son günlerde şiddetin, kutsal şeylere saygısızlığın, çirkinliğin ve söz dinlemezliğin artışı, Tanrı’yla ilgili bir meseledir. Kökteki sorun, O’na olan bağımlılığımızı fark edip şükretmeyi bilmemektir.
Dağın tepelerindeki şükran kaynağımız su vermiyorsa, çok geçmeden dağın aşağı taraflarındaki şükran havuzları da kuruyacaktır. Üstelik şükran yitirildiğinde, benliğin egemenliği de kendi zevki için yozlaşmışlığa gittikçe daha çok göz yumacaktır.
Alçakgönüllü şükran konusunda büyük bir uyanış olması için dua edin.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
