Her şeye sevinçle katlanıp sabredebilmeniz için O’nun yüce gücüne dayanarak bütün kudretle güçlenmenizi diliyoruz. (Koloseliler 1:11)
“Güçlenmek” doğru kelimedir. Elçi Pavlus, Kolose’deki kilisenin her şeye sevinçle katlanıp sabredebilmeleri için O’nun yüce gücüne dayanarak bütün kudretle güçlenmelerini diledi. (Koloseliler 1:11). Sabır içsel bir gücün kanıtıdır.
Sabırsız insanlar zayıftırlar ve bu yüzden de dış desteğe, örneğin doğru plan programa ve kendi kırılgan yüreklerini destekleyen durumlara bağımlı kalırlar. Birileri planlarını bozduğunda, onlara karşı savurdukları yeminler, tehditler ve sert eleştiriler kulağa hiç de zayıf gelmez. Ama tüm bu gürültü, zayıflığı gizlemek içindir. Sabır, muazzam bir içsel güç gerektirir.
Hristiyan kişi için, bu güç Tanrı’dan gelir. Pavlus, Koloseliler için işte bu nedenle dua eder. Tanrı’dan, onları Hristiyan yaşamının gerektirdiği sabır dolu dayanma gücüyle güçlendirmesini dilemektedir. Ancak sabretme gücünün “[Tanrı’nın] yüce gücüne dayanarak” olduğunu söylerken, bunu bir insanı sabırlı kılmak için ilahi bir güç gerekmesi sebebiyle söylememektedir. Pavlus burada sabretme gücünün, bize bu “yüce güce” olan iman kanalıyla ulaştığını kastetmektedir.
Sabır gerçekten Kutsal Ruh’un bir ürünüdür (Galatyalılar 5:22) ancak Kutsal Ruh (tüm ürünlerinde) “duyduklarınıza iman” aracılığıyla güçlendirmektedir (Galatyalılar 3:5). Bu yüzden, Pavlus Tanrı’nın bizi, sabrı güçlendiren “yüce gücüyle” buluşturması için dua etmektedir. Bu buluşmayı sağlayan şey de imandır.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
