“Bunun için siz şöyle dua edin: ‘Göklerdeki Babamız, adın kutsal kılınsın’” (Matta 6:9)
Kutsal Yazılar birçok kez Tanrı’nın bir şeyleri “adı uğruna” yaptığını söylemektedir.
Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder. (Mezmurlar 23:3)
Ya RAB, adın uğruna, suçumu bağışla. (Mezmurlar 25:11)
Adı uğruna kurtardı onları. (Mezmurlar 106:8)
Adım uğruna öfkemi geciktiriyorum. (Yeşaya 48:9)
Mesih’in adı uğruna günahlarınız bağışlandı. (1. Yuhanna 2:12)
Eğer bu ifadelerde (ve başka birçok yerde) Tanrı’nın yüreğini temelde neyin harekete geçirdiğini sorarsanız, cevap O’nun kendi adının bilinmesinden ve onurlandırılmasından zevk aldığı olacaktır.
Adın Kutsal Kılınsın
Edilebilecek ilk ve en önemli dua, “Adın kutsal kılınsın” demektir. Eskiden bunun “Haleluya! Rab’bin adı kutsaldır!” gibi bir övgü ifadesi olduğunu düşünürdüm. Ancak bu bir övgü ifadesi değildir. Bu bir yakarış, bir duadır. Hatta, bir anlamda emir kipi içermektedir. Rab, olsun! Olmasını sağla! Adın kutsal kılınsın. Bu benim ricam, duamdır. Seni bunu yapmaya çağırıyorum. İnsanların adını kutsal kılmalarını sağla. Benim, adını kutsal kılmamı sağla!
Tanrı adını her geçen gün daha fazla insanın kutsal kılmasını sever. Oğlu da bu sebeple Hristiyanları bu uğurda dua etmeye çağırmaktadır. Hatta, İsa bunu ilk ve en yüce dua konumunda tutmaktadır. Çünkü bu, Baba’nın ilk ve en yüce olan tutkusudur.
“Rab, adını her geçen gün daha fazla insanın kutsal kılmasını sağla.” Yani, adına saygı duymalarını, tapmalarını, hürmet göstermelerini, ondan zevk almalarını, ona şeref ve övgü getirmelerini sağla. Bunu yapanların sayısı her geçen gün daha da artsın! Gördüğünüz üzere, bu aslında tam da bir Müjde hizmetkârı duasıdır.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
