Böylece şimdi O’nun kanıyla aklandığımıza göre, O’nun aracılığıyla Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindir. Çünkü biz Tanrı’nın düşmanlarıyken Oğlu’nun ölümü sayesinde O’nunla barıştıksa, barışmış olarak Oğlu’nun yaşamıyla kurtulacağımız çok daha kesindir. Yalnız bu kadar da değil, bizi şimdi Tanrı’yla barıştırmış olan Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla, Tanrı’nın kendisiyle de övünüyoruz. (Romalılar 5:9-11)
Kurtulmamız gereken şey nedir? 9. ayet bunu açıkça ifade ediyor: Tanrı’nın gazabı. “Böylece şimdi O’nun kanıyla aklandığımıza göre, O’nun aracılığıyla Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindi.” Ancak Müjde’nin en yüce, en iyi, en dolu ve en tatmin edici ödülü bu mudur?
Hayır. 10. ayet şöyle diyor: “Oğlu’nun yaşamıyla kurtulacağımız çok daha kesindir.” Sonrasında 11. ayet, Müjde’nin nihai amacına kadar ilerliyor: “Yalnız bu kadar da değil… Tanrı’nın kendisiyle de övünüyoruz.”
İyi haberin en sonundaki en yüce iyilik budur. Bundan sonra başka bir ek “daha” yoktur. Pavlus yalnızca bu noktaya nasıl geldiğimizi söylemektedir: “bizi şimdi Tanrı’yla barıştırmış olan Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla.”
Müjde’nin nihai amacı, “Tanrı’nın kendisiyle” övünüp sevinmemizdir. Müjde’deki en yüce, en dolu, en derin, en tatlı iyilik, kurtarılmış halkı tarafından zevk alınan Tanrı’nın kendisidir.
Tanrı, Mesih’te bedel oldu (Romalılar 5:6-8) ve yine Tanrı, Mesih’te ödül oldu (Romalılar 5:11).
Müjde, Tanrı’nın O’nda sonsuza dek zevk bulmamızı sağladığının iyi haberidir.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
