Ama şimdi öfke, kızgınlık, kötü niyet dahil, hepsini üzerinizden sıyırıp atın. Ağzınızdan hiçbir iftira ya da edepsiz söz çıkmasın. … Öyleyse, Tanrı’nın kutsal ve sevgili seçilmişleri olarak yürekten sevecenliği, iyiliği, alçakgönüllülüğü, sabrı, yumuşaklığı giyinin. Birbirinize hoşgörülü davranın. Birinizin ötekinden bir şikâyeti varsa, Rab’bin sizi bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın. Bunların hepsinin üzerine yetkin birliğin bağı olan sevgiyi giyinin. (Kol. 3:8, 12–14)
6. gün, Pavlus’un bize Efesliler 4:31’de öfkenin her türünü reddederek onun yerine bağışlayıcı lütuf koymakla ilgili çağrısını gördük. Bugünse Koloseliler 3’te yer alan paralel metne bakalım.
Pavlus bölüme başlarken imanlılara, egemenlik süren dirilmiş Mesih’le özdeşleşmemizi hatırlatarak yüreklerimizi ve zihinlerimizi O’nunla birlikte gökte var olan değerlere odaklamaya çağırıyor (bkz. 1-4. ayetler). Diriltilmiş durumumuzun ve kavuştuğumuz yeni yaşamın ışığında (bkz. 10-11. ayetler) gördüğünüz üzere burada kişinin kendi kendisine sunduğu bir yardım söz konusu değilPavlus, bizi 5-9 ayetlerinde eski benliğimize ait oldukları ve Tanrı’nın yaklaşan yargısına davetiye çıkardıkları için kalan günahlarımızı öldürmemiz çağrısında bulunuyor.
Eski benliğimizin günahlı tutumları, 8. ayette Pavlus’un söz ettiği gibi çeşitli öfke türlerini içerir ve bunlar Efesliler 4:31’de ifade ettiği altı terime benzerdir. Listeler büyük ölçüde örtüştüğü halde (özellikle yakın zamanda gördüğümüz Süleyman’ın Özdeyişleri’ni dikkate aldığımızda), tamı tamına aynı ya da kapsayıcı değildir.
Lütuf ve Seçilmişlik
Pavlus, Koloseliler 3:12-14’te yeni kimliğimizin kurtuluşa ait dört üstün gerçekliğini vurgular. Bizler seçildik; dünya yaratılmadan önce kurtaran sevgisini bize yönelten Üçlübirlik’teki Tanrımız’ın saf lütfuyla seçildik. Bizler kutsalız; Mesih’e ait olmak ve O’na benzer olmak amacıyla Tanrı’nın saklı varlıkları olarak ayrıldık (kutsal sözcüğünün buradaki anlamı budur). Bizler derin bir sevgiyle seviliyoruz; Tanrı “bizi karanlığın hükümranlığından kurtarıp sevgili Oğlu’nun egemenliğine aktardığı” zaman bize olan sevgisini muhteşem bir şekilde gösterdi (Kol. 1:13). Bizler bağışlandık; Tanrı’nın yaptıkları, bizim O’na olan borcumuzu feshetti. “Sizler suçlarınız ve benliğinizin sünnetsizliği yüzünden ölüyken, Tanrı sizi Mesih’le birlikte yaşama kavuşturdu. Bütün suçlarımızı O bağışladı” (Kol. 2:13).
Şimdi Mesih’teki kimliğimiz bu olduğuna göre, bizler yeni kimliğe uygun bir hayat sürmeli, 12-14’te sözü geçen sekiz ilişkisel lütfu takip etmeliyiz. Çizelgeye dikkat edin:
Siz Kimsiniz
Seçilmiş, Kutsal, Sevilen, Bağışlanan
Nasıl Olmalısınız
Sevecen, Nazik,
Alçakgönüllü, Yumuşak Huylu, Sabırlı
Ne Yapmalısınız
Katlanmalı, Bağışlamalı, Sevmeli
Sizi tanımlayan öfkeniz değil, Mesih’teki kimliğinizdir. Bu gerçeği unutmamak için savaşın.
Düşünün: Eğer Tanrı bizim gibi günahkârlara bu kadar lütuf gösterdiyse, bizler bugün bize karşı suç işleyenlere nasıl lütuf göstermeyiz?
Düşünün: 8. ayetteki ilişkisel günahlarla 12-14. ayetlerdeki iliş- kisel lütufları karşılaştırın. Öfkenin yerine hangi nitelikleri ku- şanacaksınız?
Harekete Geçin: Öfkeyle ayartıldığınız zaman kendinize kim olduğunuzu ve kime ait olduğunuzu hatırlatın. Bu gerçekler ne yapmanız ve nasıl davranmanız gerektiğini belirlesin. Lütufla karşılık vermenize yardımcı olması için Tanrı’ya yakarın.
Yazar: ROBERT D. JONES